Het einde van de galbeerindustrie in Vietnam komt steeds dichterbij, maar op zogenoemde ‘galberenboerderijen’ worden helaas nog steeds meer dan tweehonderd beren in kooien gehouden. Een van hen was beer Na. Twintig jaar lang zat ze opgesloten in een piepkleine kooi met metalen tralies.

Na werd in een kleine kooi gehouden die nauwelijks groter was dan een douchecabine. Ze had niet eens toegang tot drinkwater. Keer op keer werd ze mishandeld voor het aftappen van gal, een wrede procedure waarbij met een naald gal uit de galblaas wordt gehaald. Haar voorpoot ontbreekt - een triest teken dat ze hoogstwaarschijnlijk door middel van een val in het wild is gevangen.

Dit is hoe Na's leven er twintig jaar lang uitzag. In deze tijd heeft ze nooit zacht gras onder haar poten gevoeld, maar werd ze gevangengehouden in een opslagruimte met nauwelijks daglicht. Voordat haar laatste berenvriend een paar maanden geleden stierf, leefde Na in de ruimte met vijf andere beren. Ze had geen afleiding en zich duidelijk neergelegd bij haar trieste lot. Gelukkig heeft de voormalige eigenaar ermee ingestemd om haar vrijwillig aan ons over te dragen.

Na lijdt aan meerdere ernstige gezondheidsproblemen die vaak bij galberen voorkomen, zoals chronische artrose, gebits-, lever- en hartaandoeningen. We vermoeden ook dat Na glaucoom - een oogziekte waarbij de oogboldruk te hoog is en leidt tot blindheid - in haar linkeroog heeft. Vanwege de ondraaglijke pijn heeft ze alle vacht aan de linkerkant van haar gezicht afgewreven.

We zullen zo snel mogelijk verdere onderzoeken en operaties uitvoeren. Nu ze veilig onder onze hoede is, zorgen we ervoor dat Na alle (medische) zorg krijgt die ze zo hard nodig heeft.

Op de avond van 16 oktober ontving ons team in Vietnam de laatste ondertekende papieren om beer Na te mogen redden. Het team ging meteen naar haar op weg en laadde haar op de 17e in de vrachtwagen. Klaar voor vertrek!

Na is een hele kalme en zachtaardige beer. Onderweg kreeg ze wat fruit, stro en verschillende jute zakken om zacht te kunnen liggen. Ook herschikte ze het stro om er een mooi bed van te maken. Ze was erg moe. Zelfs onderweg was ze waarschijnlijk comfortabeler dan ze ooit in haar hele leven is geweest. Onze dierenarts gaf haar wat pijnstillers in haar honing.

Na is dol op drakenfruit en eet het voorzichtig alsof ze het nog nooit heeft gegeten. Haar gebit kan geen hard of knapperig voedsel meer aan, dus ons team geeft haar een dieet van zachte voeding, denk aan gekookte rijst met drakenfruit. Om maag-darmproblemen te voorkomen, willen we haar dieet niet van de ene op de andere dag volledig veranderen. Daarom gaan we voorlopig door met de rijst die ze gewend is.

Eindelijk aangekomen bij haar nieuwe thuis - BERENWOUD Ninh Binh - kan Na´s herstelproces beginnen. De eerste dertig dagen zit ze in quarantaine, vooral om te voorkomen dat ziektes overgedragen worden op de medebewoners van de berenopvang. Ze krijgt hier alles wat ze maar nodig heeft, zoals verschillende speelmaterialen en een comfortabele rustplek.

Tot nu toe doet Na het goed. Ze is nog steeds bezig met het aanpassen van haar eet- en slaapgewoonten in haar nieuwe en gezonde omgeving. Haar favoriete voedsel is drakenfruit en ‘morning glory’ (een soort waterspinazie). Elke keer als ze iets nieuws krijgt, eet ze het heel voorzichtig en langzaam op. Alsof ze beslist of ze het lekker vindt of niet.

Na rust en slaapt veel en toont tot nu toe veel interesse in nieuwe speeltjes, soms is ze zelfs meer geïnteresseerd in lege voedseldozen dan in het eten zelf. Ze scheurt ze voorzichtig in stukken en speelt dan een tijdje met de stukjes karton. Net als de bananenbomen waar ze gretig haar klauwen in zet.

Houd deze pagina en onze social media kanalen in de gaten voor de laatste updates over beer Na.